Jestem polonistką, teatrologiem, trenerem głosu, współzałożycielką grupy artystycznej „Kobiety, których nie ma”, byłym kierownikiem muzycznym Teatru ITP. W wolnych chwilach łapię melodie, które następnie ubieram w słowa, aby je potem wyśpiewać. W każdą sobotę po 17tej można mnie usłyszeć w Radiu Lublin w audycji „Para w gwizdek”, w której razem z mężem rozmawiamy – pół żartem, pół serio – o blaskach i cieniach bycia w związku. Wierzę, że każdy człowiek jest powołany do tworzenia. Literatura, muzyka, taniec, teatr – to nie są dziedziny zarezerwowane dla wąskiego grona wtajemniczonych/uprzywilejowanych/wybranych. Maska jest symbolem działań twórczych, aktywnego uczestnictwa, poszukiwania kontekstów i interpretacji. Oznacza także spontaniczność i radosną celebrację, których – mam nadzieję – nie będzie brakować podczas naszej wspólnej edukacyjnej podróży. Prywatnie szukam Światła. Ale nie takiego w żarówce. Tylko Tego, które łączy wszystkich. Przez duże „Ś”.
